Heb je het gevoel dat je telkens in dezelfde soort relatie terechtkomt, met dezelfde frustraties, teleurstellingen en gemis aan werkelijke verbinding? Je bent niet alleen. In deze blog ontdek je waarom je onbewust partners aantrekt die passen bij de manier waarop je als kind hebt geleerd om liefde te krijgen. We gaan in op de invloed van hechtingsstijlen, innerlijk kind en liefdesrelaties, en waarom het zo moeilijk is om je los te maken van patronen die diep in je systeem verankerd zitten.

Je leest over herhalende relatiepatronen en hoe die te doorbreken, over seks zonder emotionele verbinding, over de angst voor echte intimiteit, en hoe vrouwelijke energie, zelfliefde en lichaamsbewustzijn kunnen helpen om bewuste, liefdevolle relaties aan te trekken. Een persoonlijke en eerlijke inkijk in wat het vraagt om oude overlevingsstrategieën los te laten en de liefde echt van binnenuit te laten ontstaan.

Heb je weleens gedacht: “Waarom trek ik steeds dezelfde partner aan?”
Of: “Waarom kom ik toch elke keer in dezelfde relatiepatronen terecht?”

Je bent niet de enige. Veel mensen worstelen met herhalende relatiepatronen die steeds opnieuw lijken op te duiken. Vaak heeft dit te maken met iets waar we nauwelijks bij stilstaan: de allereerste relatie die je ooit had, die met je ouders.

Als kind ben je volledig afhankelijk van de mensen die voor je zorgen. In die kwetsbare beginjaren leer je niet alleen hoe de wereld werkt, maar vooral wat je moet doen om liefde, aandacht en bevestiging te krijgen. Je ontwikkelt een hechtingsstijl, maar ook onbewuste overtuigingen over jezelf, over wat liefde is, over veiligheid en over jouw plek in verbinding met anderen.

Misschien moest je als kind stil zijn, presteren, voor anderen zorgen of juist onzichtbaar worden. Misschien werd er te veel van je verwacht, of juist te weinig gezien. Wat het ook was: je past je aan. Niet omdat je daar bewust voor kiest, maar omdat je kind-zijn op dat moment geen andere optie kent dan aanpassen om verbonden te blijven.

Deze overlevingsstrategieën verdwijnen niet vanzelf. Ze trekken vaak onbewust door in je volwassen leven, en vooral in je relaties. Je kiest partners die lijken op je vader of moeder, of die precies dezelfde gevoelens in je oproepen als vroeger. Je herhaalt het patroon, niet omdat je faalt of naïef bent, maar omdat het vertrouwd voelt. Zelfs als het pijn doet, voelt het ‘veilig’. Je weet hoe je moet reageren. Je hebt het als kind immers jarenlang geoefend.

Ironisch genoeg wil je het als volwassene vaak juist anders doen dan je ouders, bewuster, liefdevoller, veiliger. Maar op een bepaald moment ontdek je: ik ben precies hetzelfde aan het doen.

En dan komt de vraag die alles openbreekt:

Het antwoord ligt niet bij de ander. Het ligt in jou. In jouw innerlijke kind dat nog steeds zoekt naar wat het toen gemist heeft. In het deel van jou dat denkt dat als jij het deze keer maar goed genoeg doet, dat het dan wel lukt. Dat je partner zal veranderen. Dat je het patroon zult doorbreken dat bij je ouders niet lukte.

En in het deel van jou dat nu bewust mag kiezen voor heling, groei en andere verbindingen.

Toen ik rond mijn dertigste ging scheiden van mijn eerste serieuze partner, wist ik heel goed wat ik niet meer wilde in een relatie. Maar wat ik wél wilde? Daar had ik nog geen helder beeld van.

We kwamen allebei uit een kwekersgezin, waren gewend hard te werken, maar spraken nauwelijks over emoties. Ik dacht dat we samen oud zouden worden. Maar dat liep anders. En hoewel het pijnlijk was, werd het ook een keerpunt.

Na mijn scheiding begon ik aan een diep proces van persoonlijke ontwikkeling. Ik wist heel goed hoe het allemaal niet moest en ging op zoek naar antwoorden en inzichten. Ik voelde dat er meer moest zijn en dat je ook op een andere manier kan relateren. Zonder echt voorbeeld, maar vanuit een innerlijk weten ben ik op zoek gegaan.

Ik volgde cursussen en opleidingen in Reiki, intuïtieve ontwikkeling en massage, stuk voor stuk ervaringen die me hielpen om te landen in mijn lichaam en opnieuw contact te maken met mijn gevoelswereld. Elke opleiding bracht me dichter bij mezelf, maar het keerpunt kwam tijdens een intensieve jaartraining Sexual Grounding Therapy.

Daar leerde ik voor het eerst echt voelen. Niet alleen oppervlakkige emoties, maar diepe lagen van energie, aanwezigheid en seksuele levensenergie. Ik ontdekte hoe ik mezelf energetisch kon dragen, hoe mijn lichaam een tempel werd in plaats van een functie, en hoe mijn eigen bedding de basis vormt voor elke relatie.

Het was alsof ik voor het eerst werkelijk in mijn lichaam thuiskwam. En dat veranderde alles.

Later volgden een opleiding in cranio sacraal therapie, familieopstellingen en vele andere vormen van heling. In eerste instantie deed ik dit alles om mezelf terug te vinden. Want eerlijk? Mijn moeder was geen voorbeeld in vrouw-zijn. En ik wist simpelweg niet hoe dat moest, een vrouw zijn, laat staan een vrouw zijn in de liefde.

Door het werken met mijn lichaam, energie en emoties begon ik langzaam een nieuwe relatie met mezelf op te bouwen. Geen relatie gebaseerd op prestatie of aanpassen, maar op voelen, afstemmen en ruimte geven aan alles wat ik ben. Hier ontstond mijn eerste echte ervaring van zelfliefde, niet als concept of uit een boek, maar als ervaring die ik dagelijks kon voelen en belichamen, lichaamswijsheid.

Na mijn scheiding merkte ik al snel dat vrijgezel zijn rond je dertigste er heel anders uitziet dan als puber. Iedereen heeft zijn rugzakje. Iedereen draagt iets. Daardoor zijn mensen vaak voorzichtiger, en ik zelf ook. Tegelijkertijd kwam ik veel zoekende mensen tegen, op zoek naar verbinding, maar ook bang voor afwijzing.

Wat me verbaasde, was het aantal mensen dat wel seks wilde, maar niet de bijbehorende verbinding. De friends with benefits. Voor mij voelde dat vreemd. In Sexual Grounding Therapy had ik geleerd dat als een vrouw een man seksueel binnenlaat, zijn energie letterlijk in haar veld komt. Dat maakt loslaten veel moeilijker. Vrouwen denken vaak: “Als ik seks met hem heb, dan heb ik hem.” Maar dat is niet zo. Voor veel mannen is het geen noodzaak om zich emotioneel te binden en hun hart te openen als er fysiek al wordt gedeeld wat zij zoeken.

En het zijn niet alleen mannen. Ook vrouwen, vaak gekwetst in eerdere relaties, kunnen seks gebruiken zonder verbinding, als een manier om zichzelf te beschermen tegennieuwe pijn. Vanuit een mannelijke energie zoeken ze alleen lichamelijk contact, terwijl het hart gesloten blijft.

Wat ik leerde, is dat seks zonder emotionele verbinding vaak een manier is om niet opnieuw geraakt te worden. Zowel mannen als vrouwen kunnen daarin terechtkomen. Maar echte liefde vraagt om openheid. Om het risico nemen om gekwetst te worden. En dat vraagt moed.

Op mijn 38ste ontmoette ik opnieuw een partner, iemand met wie ik een echte hartsverbinding voelde. Dat was nieuw. Helend. Maar in 2019 overleed hij onverwachts. Het verlies was rauw, en de jaren erna stonden in het teken van rouw, reflectie en opnieuw opengaan.

Na een tijd voelde ik dat ik weer openstond voor liefde. Maar het was coronatijd. Dus kwam ik terecht in de wereld van online daten. Meneer 1 kwam en ging. Meneer 2, 3, 4 en 5 ook. Na een tijdje dacht ik: “Zijn er überhaupt nog mannen met zelfinzicht en diepgang?”

Wat me opviel, was dat veel mannen op datingapps geen innerlijk werk hadden gedaan. Ze kenden hun patronen niet. Waren niet gewend aan zelfreflectie. En juist doordat ik zo goed wist wat ik wilde, door jaren van zelfonderzoek, voelde ik ook snel wanneer iets niet klopte.

Rond de feestdagen besloot ik mezelf van de app te verwijderen. Ik had geen zin in vluchtige contacten van mensen die niet alleen willen zijn. Op mijn 57ste wist ik: een relatie moet een toevoeging zijn, geen opvulling.

In februari 2022 waagde ik nog één keer een poging. Ik kwam terug op de datingsite en zag een profiel dat me raakte. Ik zat niet in zijn zoekgebied, maar ik besloot toch een bericht te sturen: "Wat fijn om nog een leuke man tegen te komen hier."

Hij stuurde een berichtje terug en vroeg mijn telefoonnummer, nog dezelfde avond hadden wij een lang en inspirerend gesprek. Op 14 februari was onze eerste ontmoeting. Wat me raakte, was zijn openheid, zijn aanwezigheid en de rust die hij uitstraalde.

Gertjan woonde in Friesland, ik in de Randstad. En we hadden allebei al een heel leven achter ons. En toch… binnen een maand woonden we samen.

Niet omdat het makkelijk was. Niet omdat we wilden vluchten in elkaar. Maar omdat we het aandurfden. Omdat we wisten: dit is echt. Dit vraagt iets van ons maar het geeft ook zoveel terug. Ondanks het gevoel van herkenning, kwamen we ook regelmatig beren op de weg tegen. We botsten op oude triggers, voelden twijfels, moesten allebei schakelen tussen autonomie en verbinding.

We spraken onze behoeften uit, herkenden onze patronen, en bleven, steeds opnieuw, kiezen voor echtheid. Voor het nu. Voor liefde die volwassen is, open, en geworteld in bewustzijn.

Als Projector zie ik systemen, patronen en wat er energetisch gebeurt. Ook in de liefde. Ik heb geleerd dat je pas echt andere relaties kunt aantrekken, als je jezelf innerlijk opnieuw leert liefhebben. Als je stopt met overleven en begint met voelen. Als je het kind in jou, de vrouw in jou en de man in jou weer samenbrengt.

Dan kies je anders. Je trekt anders aan. Je zegt sneller nee. En vooral: je voelt wie er echt bij je past, zonder dat je diegene wilt veranderen.

Dus als je jezelf afvraagt: “Waarom trek ik steeds dezelfde partner aan?” Vraag jezelf dan ook dit af: “Wie moest ik vroeger zijn om liefde te krijgen, en mag ik daar nu van loskomen?”

Liefde begint van binnenuit. Met bewustzijn, heling en de moed om te veranderen.

Voel je dat je een diepere laag in jezelf wilt aanraken? Wil je echt iets veranderen in jouw liefdesleven? Dan is onze cursus Liefde van Binnenuit misschien precies wat je zoekt. Met vier diepe trance meditaties gericht op innerlijke heling, vrouwelijke en mannelijke integratie en het openen van je hart voor bewuste liefde.

Daarnaast bieden we ook specifieke Enneatype trance meditaties die helpen om de diepe innerlijke kindwond te helen, een essentieel startpunt voor wie wil doorbreken wat vroeger is ontstaan.

Liefde is geen toeval. Het is een keuze. En die keuze begint bij jou.