Zichtbaarheid hoeft niet te schuren en ondernemen hoeft niet te voelen als een constante bewijsdrang. In deze blog deel ik mijn persoonlijke zoektocht als spiritueel ondernemer: hoe ik jarenlang dacht dat ik méér moest doen, harder moest werken en altijd overal zichtbaar moest zijn. Strategisch posten, funnels bouwen, contentplannen maken, want dat leek de enige weg naar succes. Maar in de praktijk voelde het vaak stroef en onnatuurlijk. Ik heb het allemaal geprobeerd maar ik werd er niet blij van en volgens mij was dat ook voelbaar aan de andere kant.
Tot ik ontdekte dat het ook anders kan. Dat zichtbaar zijn niet gaat om jezelf op te blazen of harder te trekken, maar juist om je energie op te schonen, af te stemmen en trouw te blijven aan wie je werkelijk bent. Vanuit mijn Human Design als Projector ben ik gaan experimenteren met een nieuwe manier van ondernemen: zonder pushen, zonder forceren, maar vanuit vertrouwen en uitnodiging. Gertjan is een reflector, dus voor hem ook geen normale marketing strategiën. Lekker stel zo bij elkaar, veel kennis en wijsheid en geen idee hoe we het aan de man konden brengen.
In dit verhaal neem ik je mee in mijn worsteling met zichtbaarheid, de overtuigingen uit mijn verleden die me daarin hebben beïnvloed, en het experiment dat ik nu ben gestart om te ondernemen vanuit authenticiteit. Een eerlijk kijkje achter de schermen, met alle kwetsbaarheid én kracht die daarbij horen.
En precies daar liep ik vast. Hoe meer ik probeerde zichtbaar te zijn op de juiste marketing manier, hoe meer ik voelde dat niet klopte voor mij. Alles wat ik deed vanuit strategie en verplichting maakte me moe, leeg en los van mezelf.
Dat was het moment waarop ik besefte dat het anders moest. Dat zichtbaarheid niet gaat om meer doen, maar om eerlijk kijken naar wat wel klopt.
Wat als zichtbaar zijn geen gevecht hoeft te zijn?
Wat als je jezelf niet hoeft op te blazen om ruimte in te nemen?
Wat als je niet hoeft te trekken, duwen of overtuigen om klanten aan te trekken?
Deze vragen hielden me bezig. Want eerlijk? Ik heb het geprobeerd.
Is spiritueel ondernemen de vrouwelijke manier van ondernemen? Ja en nee. Er zit veel vrouwelijke energie in: zachtheid, intuïtie, vertragen, ontvangen en je laten leiden door wat klopt. Het gaat om ruimte maken voor afstemming en je innerlijke kompas volgen, in plaats van jezelf forceren of bewijzen.
Maar ondernemen vraagt ook om mannelijke energie. Structuur, kaders, keuzes maken, doorzetten en je visie concreet vormgeven. Waar het vrouwelijke je helpt te voelen en te vertrouwen, zorgt het mannelijke ervoor dat je dromen niet in de lucht blijven hangen maar werkelijk landen in de wereld.
Echt spiritueel ondernemen gaat dus niet over of vrouwelijk of mannelijk. Het is de dans tussen beide. Het vrouwelijke wijst je de weg naar binnen en naar jouw waarheid. Het mannelijke helpt je om die waarheid tastbaar en zichtbaar neer te zetten. Samen vormen ze de bedding waarin authentiek ondernemen kan groeien, met energie en met daadkracht.
Waar laat jij vooral het mannelijke spreken in jouw ondernemerschap?
Waar laat je het vrouwelijke toe, en durf je te vertragen en te ontvangen?
Wat zou er gebeuren als je deze twee meer in balans brengt?
De afgelopen maanden ben ik een experiment aangegaan met mezelf: zichtbaar zijn zonder te trekken, zonder te forceren en zonder bewijsdrang. Dat klinkt misschien eenvoudig, maar voor mij was het een flinke uitdaging. Van huis uit had ik geleerd dat wanneer je iets wilt bereiken dan moet je daar hard voor werken. Ik moest dus het harde werken los gaan laten en erop vertrouwen dat alles op het juiste moment naar mij toe komt.
Het leven zette me de afgelopen tijd ook even stil. Na het overlijden van mijn moeder op 26 juli was ik er helemaal uit. Ik had geen energie en geen behoefte om zichtbaar te zijn, laat staan om mezelf naar buiten te duwen. Alles in mij was bezig met afscheid en een goede afronding. Pas toen we begin september in Panama aankwamen, voelde ik langzaam weer ruimte om verbinding te maken met ondernemen. En dit keer anders, niet vanuit de oude patronen, maar vanuit een diepere balans tussen mijn mannelijke en vrouwelijke energie.
Ik besloot mezelf toestemming te geven om te ondernemen zoals ik echt ben, als Projector in Human Design die moet wachten op een uitnodiging. Dat betekende dat ik alle regels en strategieën die ik jarenlang had opgevolgd bewust moest loslaten. De overtuiging dat succes afhangt van constant posten, zichtbaar zijn op ieder platform of funnels bouwen, ik voelde dat dit me eerder leeg trok dan dat het me verder bracht.
In plaats daarvan begon ik te experimenteren met drie eenvoudige maar krachtige ankers:
Energie – steeds weer voelen: klopt dit of niet? Waar stroomt het, en waar voelt het geforceerd?
Afstemming – mezelf de ruimte geven om te werken vanuit mijn eigen ritme, in plaats van de druk van buitenaf.
Waarheid – mijn verhaal delen zoals het ís, zonder mezelf groter te maken, maar ook zonder me kleiner te houden.
En eerlijk? In het begin voelde het kwetsbaar. Alsof ik ineens zonder harnas naar buiten stapte. Geen strategie om me achter te verschuilen, geen bewijsdrang om mijn plek te rechtvaardigen. Alleen mezelf, met mijn woorden, mijn energie en mijn waarheid.
Nu mijn ouders zijn overgegaan, merk ik dat mijn verlangen naar hun bevestiging is weggevallen. Jarenlang heb ik onbewust gewacht op hun goedkeuring, het stille verlangen dat ze zouden zeggen: “Je doet het goed.” Het schrijven gaat me moeiteloos af, alsof ik eindelijk vrij ben om mijn eigen stem te volgen, zonder bewijsdrang of oordeel.
Dat is precies wat ondernemen als Projector voor mij betekent: niet meer duwen of trekken om gezien te worden, maar aanwezig zijn in mijn eigen energie en vertrouwen op de juiste uitnodiging. Het harde werken vanuit moeten heeft plaatsgemaakt voor werken vanuit mijn hart. De energie voelt lichter, zuiverder en ik voel me vrijer dan ooit.
Opgroeien tussen de planten.
Mijn verhaal begint met een diep besef, een herinnering aan wie ik werkelijk ben en wat ik jarenlang heb moeten onderdrukken om maar “normaal” te zijn.
Ik groeide op in een kwekersgezin. Geen kantoor, geen schermen, geen tijd voor overpeinzingen, gewoon de handjes uit de mouwen steken.
Op jonge leeftijd hielp ik al mee in het bedrijf van mijn ouders:
Vroeg opstaan
Handen in de aarde
Verantwoordelijkheid dragen alsof het de normaalste zaak van de wereld was
Die wereld gaf me veel kracht, focus en discipline. Maar er kwam ook een overtuiging mee die diep in mijn systeem ging zitten:
“Wil je iets bereiken in het leven? Dan moet je daar keihard voor werken.”
Jarenlang droeg ik daardoor een schuldgevoel als spiritueel ondernemer. Het gevoel dat ik niet genoeg deed. Dat het werk dat ik deed niet “echt werken” was. Ik had altijd cliënten maar niet zoveel als ik graag zou willen, het bleef een soort uit de hand gelopen hobby.
Er is één zin van mijn vader die ik nooit zal vergeten. Met zijn karakteristieke nuchterheid zei hij regelmatig:
“Wanneer ga jij eens normaal werk doen?”
En hoewel ik weet dat dit niet voortkwam uit onverschilligheid, maar uit zijn eigen pijn, sneed het toch diep.
Wat mijn vader daar eigenlijk liet doorschemeren, ging over zijn eigen verleden. Zijn vader, mijn opa, worstelde jarenlang met diabetes, totdat hij uiteindelijk blind werd. Mijn vader was degene die hem overal heen reed.
Ook naar:
Natuurgenezers
Alternatieve behandelaren
Energetische therapeuten
Mijn opa geloofde in een andere weg, maar mijn vader zag zijn hoop langzaam vervagen. En ergens in die ervaring groeide een diep wantrouwen tegen alles wat niet “regulier” was.
Zonder dat hij het zelf helemaal doorhad, plaatste mijn vader mij in een hokje. Voor hem hoorde ik bij de groep mensen die hij labelde als luchtfietsers, dromers of kwakzalvers. Niet uit afwijzing, maar uit angst. Angst die zijn oorsprong vond in de pijnlijke ervaringen uit zijn verleden, waarin hoop vaak teleurstelling werd.
En toch… voelde het voor mij wel als afwijzing. Alsof een wezenlijk deel van wie ik ben niet gezien of bevestigd werd, alsof mijn pad niet serieus genomen werd.
Dat had grote invloed op mijn zichtbaarheid. Want zichtbaar zijn als je nooit echt bevestigd bent in wie je bent, is rauw en confronterend.
Je zet jezelf neer zonder vangnet, zonder dat je weet of iemand je werkelijk opvangt.
Je deelt je visie, terwijl je diep vanbinnen voelt dat sommige mensen je nooit zullen begrijpen.
Je voelt je kwetsbaar, elke keer weer, omdat je jezelf toont op een fundament dat voor jou nooit vanzelfsprekend veilig was.
Zichtbaarheid werd voor mij daardoor niet alleen een kwestie van ondernemen of marketing. Het raakte aan een oude wond, de angst dat mijn waarheid niet gezien zou worden en dat mijn dromen zouden worden weggezet als naïef of onzinnig. Toch koos ik er steeds weer voor om te verschijnen, omdat ik voelde dat dit mijn weg is met of zonder bevestiging van buitenaf. Eigenlijk voelt het alsof ik geen keuze heb, dit is gewoon wie ik ben. Niet alles voor waar aannemen maar zelf op zoek gaan naar mijn eigen waarheid.
Voor mij is dit de essentie van spiritueel ondernemen met energie dat ik mezelf durf te laten zien zonder bewijsdrang en toch helder blijven in je missie. Authentieke zichtbaarheid gaat voor mij niet over harder werken of meer strategie, maar over trouw zijn aan wie ik werkelijk bent.
Als spiritueel ondernemer zie ik keer op keer hoe krachtig het is wanneer iemand verbinding maakt met zijn of haar innerlijke missie. Vanuit mijn ervaring merk ik dat ik drie dingen helder kan waarnemen:
Patronen en processen – ik zie waar dingen vastlopen en waar juist beweging mogelijk is.
Zielsmissie aanraken – ik weet wat er kan gebeuren als iemand zich verbindt met dat diepe stuk in zichzelf.
Oude structuren doorzien – ik begrijp hoe beperkende overtuigingen en oude overlevingsmechanismen je klein kunnen houden, en hoe het voelt om daar doorheen te breken.
Maar eerlijk? Het pad van spiritueel ondernemen is niet altijd licht en makkelijk. Juist omdat ik die patronen, missies en oude structuren zo scherp zie, moest ik ook mijn eigen lagen aangaan.
Zichtbaar worden betekende voor mij:
mijn eigen onzekerheden onder ogen zien,
mijn verlangen naar bevestiging loslaten,
en vertrouwen dat mijn energie genoeg is, zonder steeds harder te hoeven werken.
In dit proces ontdekte ik dat ik niet alleen hoef te lopen. Samen met Gertjan, die als Reflector in Human Design de energie van zijn omgeving zo puur weerspiegelt, ben ik gaan zien hoe waardevol het is om elkaar te bekrachtigen. Waar ik als Projector patronen doorzie en richting geef, voelt hij feilloos aan wat klopt en wat niet.
Die combinatie maakt dat we nu een bedding kunnen neerzetten waarin anderen hun eigen pad als spiritueel ondernemer mogen onderzoeken.
Vanuit die gezamenlijke kracht openen we nu de ruimte voor een kleine groep van 10 mensen. We nodigen je uit om 6 weken lang deel uit te maken van een traject waarin zichtbaarheid, energie en spiritueel ondernemen samenkomen.
Het is geen cursus met trucjes of strategieën, maar een proces waarin jij jouw manier van ondernemen ontdekt in afstemming, echt en gedragen.